Co jeśli obrońca lub pełnomocnik rażąco narusza obowiązki procesowe?
W przypadku rażącego naruszenia przez obrońcę lub pełnomocnika strony ich obowiązków procesowych sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, zawiadamia o tym właściwą okręgową radę adwokacką lub radę okręgowej izby radców prawnych. Jednocześnie żąda przy tym od dziekana właściwej rady nadesłania w wyznaczonym terminie (nie krótszym niż 30 dni) informacji o podjętych działaniach, które wynikają z zawiadomienia. Odpis zawiadomienia przesyła się Ministrowi Sprawiedliwości (art. 20 § 1 Kodeksu postępowania karnego). Dzięki temu może on wydać polecenie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, w którego toku korzysta z praw strony.
Jeśli dziekan właściwej rady nie nadeśle w wyznaczonym terminie informacji, o których mowa, można na niego nałożyć karę pieniężną w wysokości 10 000 zł (art. 20 § 2 Kodeksu postępowania karnego). Na postanowienie o ukaraniu można złożyć zażalenie. Jeśli jest wydane w postępowaniu przygotowawczym, to składa się je do sądu rejonowego, w którego okręgu toczy się postępowanie (art. 20 § 1a Kodeksu postępowania karnego).
Niestawiennictwo obrońcy lub pełnomocnika w czynnościach procesowych
Czasem zdarza się, że obrońca lub pełnomocnik z powodu choroby nie mogą stawić się na obowiązkowych czynnościach procesowych. Usprawiedliwienie niestawiennictwa z powodu choroby wymaga przedstawienia zaświadczenia potwierdzającego niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie organu prowadzącego postępowanie. Zaświadczenie to powinno być wystawione przez lekarza sądowego (art. 117 § 2a Kodeksu postępowania karnego). Lekarzem sądowym jest lekarz, z którym prezes sądu okręgowego zawarł umowę o wykonywanie czynności lekarza sądowego.
Czasem strona posiada więcej niż jednego obrońcę lub pełnomocnika. W takiej sytuacji czynność procesową można przeprowadzić w wypadku stawiennictwa przynajmniej jednego z nich. Strona może jednak wyrazić zgodę na przeprowadzenie czynności bez udziału obrońcy lub pełnomocnika, których udział nie jest obowiązkowy (art. 117a § 1 Kodeksu postępowania karnego). Przepis ten stosuje się odpowiednio do pełnomocnika osoby niebędącej stroną, o której mowa w art. 87 § 2 k.p.k (art. 117a § 2 Kodeksu postępowania karnego).