Rola obrońcy i pełnomocnika na rozprawie głównej
Rozprawa w postępowaniu karnym ma formę ustną (art. 365 Kodeksu postępowania karnego). Rozprawą kieruje i czuwa nad nią przewodniczący.
Osoba przesłuchiwana ma prawo do swobodnego wypowiedzenia się. Po swobodnym wypowiedzeniu się osoby przesłuchiwanej na wezwanie przewodniczącego mogą jej zadawać pytania w następującej kolejności:
- oskarżyciel publiczny,
- oskarżyciel posiłkowy,
- pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego,
- oskarżyciel prywatny,
- pełnomocnik oskarżyciela prywatnego,
- biegły,
- obrońca,
- oskarżony,
- członkowie składu orzekającego.
Rola obrońcy i pełnomocnika w czynnościach poza rozprawą
Czasem zapoznanie się z dowodem rzeczowym lub przeprowadzenie oględzin przez pełny skład sądu napotyka trudności. W takim wypadku sąd wyznacza do tej czynności sędziego ze swego składu albo sąd wezwany. Tak samo dzieje się, gdy strony wyrażają na to zgodę (art. 396 § 1 Kodeksu postępowania karnego).
Sąd może zlecić przesłuchanie świadka sędziemu wyznaczonemu ze swego składu lub sądowi wezwanemu, w którego okręgu świadek przebywa, jeśli świadek nie stawił się z powodu zbyt trudnych do przezwyciężenia przeszkód (art. 396 § 2 Kodeksu postępowania karnego).
W powyższych czynnościach mają prawo brać udział obrońcy i pełnomocnicy (art. 396 § 3 Kodeksu postępowania karnego).
Czy przy ogłoszeniu wyroku musi być obrońca lub pełnomocnik?
Kodeks postępowania karnego nie wymaga od obrońców i pełnomocników, aby byli obecni przy ogłoszeniu wyroku. Nie stoi to bowiem na przeszkodzie ogłoszeniu wyroku (art. 419).