Udział obrońcy i pełnomocnika we wznowieniu postępowania

Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem w wyjątkowych przypadkach może być wznowione. Postępowanie wznawia się, gdy

  1. w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia,
  2. po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nie znane przedtem sądowi, wskazujące na to, że:
  • a) skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze,
  • b) skazano go za przestępstwo zagrożone karą surowszą albo nie uwzględniono okoliczności zobowiązujących do nadzwyczajnego złagodzenia kary albo też błędnie przyjęto okoliczności wpływające na nadzwyczajne obostrzenie kary,
  • c) sąd umorzył lub warunkowo umorzył postępowanie karne błędnie przyjmując popełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu.

W niektórych przypadkach możliwe jest wznowienie postępowania karnego. Ponadto postępowanie wznawia się na korzyść oskarżonego, jeżeli w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stracił moc lub uległ zmianie przepis prawny będący podstawą skazania lub warunkowego umorzenia.

Oprócz tego postępowanie wznawia się na korzyść oskarżonego, gdy potrzeba taka wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego działającego na mocy umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską.

Przepis art. 540a wymienia także dodatkowe podstawy wznowienia postępowania. Zgodnie z tym przepisem można je wznowić, gdy:

  1. skazany, do którego zastosowano przepis art. 60 § 3 lub 4 Kodeksu karnego lub art. 36 § 3 Kodeksu karnego skarbowego, nie potwierdził w postępowaniu karnym ujawnionych przez siebie informacji.
  2. zachodzi okoliczność określona w art. 11 § 3.

Postępowanie wznawia się na wniosek oskarżonego (art. 540b § 1 Kodeksu postępowania karnego). Wniosek ten powinien być sporządzony przez obrońcę lub pełnomocnika, chyba że pochodzi od prokuratora (art. 545 § 2 Kodeksu postępowania karnego).

Obrońca i pełnomocnik a podjęcie warunkowo umorzonego postępowania

Warunkowo umorzone postępowanie można podjąć na nowo. Decyzję o tym może podjąć sąd na wniosek oskarżyciela, pokrzywdzonego lub sądowego kuratora zawodowego albo z urzędu (art. 549 Kodeksu postępowania karnego).

W kwestii podjęcia postępowania warunkowo umorzonego orzeka sąd pierwszej instancji właściwy do rozpoznania sprawy. Na posiedzeniu w tym przedmiocie mogą wziąć udział prokurator, oskarżony i jego obrońca oraz pokrzywdzony i jego pełnomocnik (art. 550 § 2 Kodeksu postępowania karnego).