Ustanowienie kilku pełnomocników
Mocodawca może posługiwać się dowolną liczbą pełnomocników. Może ich umocować do działania w swoim imieniu albo w takim samym albo w różnym zakresie. Jeśli zakres umocowania poszczególnych pełnomocników jest rozłączny, problem samodzielnego lub łącznego działania pełnomocników w ogóle nie powstaje. Jeśli natomiast zakres umocowania dwóch lub więcej pełnomocników jest taki sam rodzi się pytanie o sposób ich działania. Z pomocą przychodzi więc przepis art. 107 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że jeżeli mocodawca ustanowił kilku pełnomocników z takim samym zakresem umocowania, każdy z nich może działać samodzielnie, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa.
Ukształtowanie pełnomocnictwa w sposób łączny oznacza, że dokonanie czynności prawnej w jego imieniu wymaga złożenia oświadczenia woli przez wszystkich pełnomocników łącznych. Bez znaczenia jednak jest to, czy wszyscy pełnomocnicy łączni składają oświadczenie jednocześnie, czy osobno w różnym czasie. Jeśli mamy do czynienia z sukcesywnym składaniem oświadczeń woli przez poszczególnych pełnomocników łącznych, to czynność prawna może być uznana za dokonaną dopiero w chwili złożenia oświadczenia przez ostatniego z nich. Od chwili złożenia oświadczenia przez pierwszego z pełnomocników łącznych do chwili złożenia go przez ostatniego pełnomocnika czynność prawna dokonywana w imieniu mocodawcy uważana jest za „kulejącą”. To oznacza, że druga strona tej czynności prawnej może wyznaczyć pełnomocnikom, których oświadczenia nie zostały jeszcze złożone odpowiedni termin do ich złożenia. Druga strona czynności może także wyznaczyć samemu mocodawcy termin na potwierdzenie czynności prawnej, która miała być dokonana przez pełnomocników łącznych.
Zgodnie ze zdaniem drugim przepisu art. 107 Kodeksu cywilnego omówioną regulację stosuje się odpowiednio do kilku substytutów umocowanych do łącznego działania.